دوره 1، شماره 1 و 2 - ( 1-1393 )
جلد 1 شماره 1 و 2 صفحات 54-37 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (4052 مشاهده)
گرچه نسخه‌برگردان کردن بخش‌های هنری یک نسخه خطی، سال‌هاست در خارج از ایران رواج دارد، در سال‌های اخیر شاهد طبع این‌گونه آثار در ایران هستیم. از نمونه خارجی این‌گونه کتاب‌ها می‌توان به نسخه‌برگردان نگاره‌های شاهنامه لنینگراد (1985م.) و نمونه‌های داخلی می‌توان به نسخه‌برگردان نگاره‌های خاوران‌نامه (1383ش.) اشاره کرد.
نگاره‌های نسخه خطی شاهنامه طهماسبی، قبلاً معروف به شاهنامه هوتون، از خوش‌اقبال‌ترین نگاره‌های نسخه‌های خطی فارسی است که تاکنون چهار بار، در قالب‌های متفاوت و به دست ناشران گوناگون، نسخه‌برگردان شده است. ناشران معتبری چون دانشگاه هاروارد Harvard University، دانشگاه ییل
Yale University و فرهنگستان هنر، از ناشرانی بودند که بخش‌های هنری این کتاب را نسخه‌برگردان کرده‌اند. این موضوع، خود نشان از اهمیت و ارزش نگاره‌های مذکور و جایگاه آن‌ها در تاریخ نقاشی ایران دارند.
به بهانه انتشار فاخرترین این چاپ‌ها در ایران، این مقاله بر آن است که چهار نسخه‌برگردان مذکور را مورد بررسی قرار دهد و مزایا و معایب هر کدام را برشمرد. در پایان دو پیشنهاد برای نسخه‌برگردان کردن آثار هنری ارائه داده شده است.
واژه‌های کلیدی: شاهنامه طهماسبی، شاهنامه هوتون، فرهنگستان هنر، دانشگاه ییل، دانشگاه هاروارد، موزه متروپولیتن.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |