کتاب پژوهشی در خو شنویسی کاتبان بزرگ قرآن کریم شامل ده مقاله است. این
مقالات به صورت جدا گانه و گاه بخشی از کتاب، پیش تر منتشر شده اند و این بار
به شکل کتابی مستقل انتشار یافت هاند.
این کتاب بسیاری از فنون، نقوش، روش های متعالی و نکات تاریخی مستند در
زمینه خوشنویسی قرآنی را دربردارد، اما بیشتر مقالات از نظر ارجاع به منابع علمی،
دارای مشکلات جدی است و منابع هر مقاله در پایان آن نیامده؛ بلکه تنها به
کتابنامه ای کلی در پایان کتاب بسنده شده است. ارجاعات درون متن نیز روشمند
و شفاف نیست؛ از این نظر کتاب نمی تواند منبع تاریخی-پژوهشی مستندی باشد
و اهداف نویسنده را تأمین کند. با بررسی روش شناسی پژوهشی، پرسش ها و
شبهه های فراوانی برای خواننده پیش می آید از جمله کتابت قرآنی که در این کتاب
به علی رضا عباسی نسبت داده شده، هیچ مبنای تاریخی و پایۀ علمی ندارد.